خان احمدخان
شاه طهماسب به خان احمد دستور داد بیهپس را هم به قلمروی خود بیفزاید و مقرری سالانه را به دربار صفوی ارسال کند.
به نوشتهٔ عبدالفتاح فومنی در تاریخ گیلان، خان احمد با بیست هزار نفر به بیهپس حمله کرد و با وجود کشته شدن پنج هزار بیهپسی موفق به تصرف آن نشد. در عوض رشت تاراج شد. خان احمد با در دست داشتن حکم طهماسب، با استفاده از خلأ قدرت در آن ناحیه در سالهای بعد به حملههای غارتگرانهٔ خود به بیهپس ادامه داد.
پس از مرگ محمود، طهماسب پسر او و نوه خودش، جمشیدخان را در خلخال به شیوهٔ قزلباشان و در راستای سیاستهای تمرکز بخش شاه، به گفته فومنی به مدت هفت سال تربیت کرد.
او در سال ۹۷۴ ه.ق به خان احمد چنین نوشت:
تا حال ما گیلان بیهپس و گسکر و کهدم را به اقطاع شما مقرر کرده بودیم و الحال همت والانعمت پادشاهانه اقتضای آن نموده که مملکت بیهپس را به فرزندی شاه جمشیدخان، نوادهٔ مظفر سلطان، و گسکر را به امیره ساسان و کهدم را به کامران خلیفه واگذاریم. میباید که آن سیادت و سلطنت پناه دست تصرف از الکای مذکور بازداشته به وکلای ایشان گذارند و از سیادت ایشان احتراز و اجتناب نمایند.
خان احمد در سال ۹۷۴ ه.ق حاکمیت گیلان بیهپیش و بیهپس برای اولین بار بهطور کامل در دست نمایندگان مستقیم دولت مرکزی ایران قرار گرفت.